*صیغه یکی از راه های کنترل غرایز و جلوگیری از فحشا وگناه است.اصل و اساس مخالفت با صیغه در چند مطلب است:

۱- عده ای تصور می کنند هر نوع رابطه جنسی یک نوع پلیدی و خباثت است. و صیغه را با همین معیار محکوم می کنند چرا که در آن اغراض جنسی وجود دارد. این در حالی است که با اندک توجهی می توانند بیابند که در ازدواج دائم نیز اغراض جنسی وجود دارد. 

۲- عده ای شباهت ها را می بینند و از درک تفاوت ها عاجر هستند. به تعبیری هر گردی را گردو می بینند و به محض دیدن چند شباهت، صیغه را با فاحشگی یکسان می کنند. در حالی که برای نگاه معقول باید علاوه بر شباهت ها، تفاوت ها را نیز مد نظر قرار داد. 

۳- عده ای صیغه را با توجه به چند مصداق آن مد نظر قرار داده و آن را نقد می کنند. در حالی که سوء استفاده از یک قانون نمی تواند، سبب بد دانستن قانون شود. و روشن است که از بهترین امور نیز سوء استفاده می شود. 
بنابراین رویکردهایی که علیه قانون متعه و ازدواج موقت هجمه می کنند، با دیدگاههای غلط و ناروا به این هجمه دست می زنند.

۴- در عقد موقت اگر ﺯﻥ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺨﺺ ﺍﻭﻝ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﺪ، ﻋﺪﻩﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﻟﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺑﺎ ﺷﺨﺺ ﺩﯾﮕﺮﯼﺑﺎﯾﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺻﯿﻐﻪ ﺩﻭﻡ ﯾﺎ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﻣﺪﺕ ﺻﯿﻐﻪ ﺩﻭﻡ، ﻋﺪﻩ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﺩ . 

زشتی و قباحت فاحشگی در غیر منضبط بودن روابط و عدم مسئولیت پذیری طرفین است. و با فهمیدن این معیار می توان فرق صیغه با فاحشگی را دریافت. 
هجمه ها علیه صیغه، بدون درک حقایق جامعه و در نظر گرفتن واقعیت هاست. از همین رو، می بینیم که با مطرود شدن اموری نظیر صیغه، دوستی های نامشروع و روابط زشت فراگیر می شود. کسانی که به صیغه حمله می کنند، غالبا از درک این واقعیت عاجر هستند که نیروی شهوانی انسان، نیرویی قوی است و اگر در بستر مناسب خود قرار نگیرد، مانند سیلی ویرانگر خواهد شد. 

*حدیث هایی در این رابطه:
: پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:" دو نفری که ازدواج موقت می نمایند هنگامی که با هم صحبت می کنند ، کلام آنها تسبیح خداوند است و هنگامی که دست همدیگر را گرفتند ، گناهانشان از میان انگشتانشان فرو می ریزد و ..."

پیامبر اسلام(ص):
1ـ متعه حلال است برای کسی که خداوند متعال بوسیله زوجه دائم او را بی نیاز نکرده باشد و یا از حضور نزد زوجه اش غایب باشد .

*احادیث ائمه اطهار (ع) :
حضرت امام موسی کاظم (ع) می فرمایند: "نسبت به متعه گرفتن اصرار نکنید و از زنان دائم خود رویگردان نشوید تا آنها از شما بیزاز شوند و نفرین کنند به کسی که امر به متعه نموده است و او را لعنت کنند ."

حضرت امام رضا (ع) می فرمایند :"متعه حلال است برای کسی که خداوند متعال بوسیله زوجه دائم او را بی نیاز نکرده باشد و یا از حضور نزد زوجه اش غایب باشد"

علی بن یقطین که در دربار هارون الرشید کار می کند و وضع مالی خوبی هم دارد ، با وجود اینکه زوجه دائم دارد و در مسافرت به سر نمی برد ، هوس گرفتن متعه نموده ، از امام هفتم (ع) در این باره سوال می کند . حضرت امام موسی کاظم (ع) می فرمایند : ترا با متعه چه کار ؟ تو که زوجه دائمی در اختیار داری !

وای بر مردی که با زیاده روی درازدواج موقت حق زن دائم خود را پایمال کند.