*ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺗﻠﺨﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻧﮋﺍﺩ ﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﯾﻦ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﻓﺮﺍﮔﯿﺮ ﻭ ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﮐﻢ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺍﯾﻦ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻫﺎﻧﺖ ﻫﺎﯼ ﻧﮋﺍﺩﯼ ﺷﺎﻥ ﻋﻠﯿﻪ ﻋﺮﺏ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﯾﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺩﻧﯿﺎ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﻭ ﻣﻘﺒﻮﻝ ﺍﺳﺖ !
*ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮋﺍﺩ ﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ، ﻓﻘﻂ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻋﺮﺏ ﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺩﯾﮕﺮﻣﺎﻥ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ
ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﺎ ، ﺩﭼﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﺗﺼﻮﺭ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻧﯽ ﻫﺎﯾﯿﻢ. ﺣﺎﻝ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺩﭼﺎﺭ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺍﺳﺖ، ﺍﺯ ﻗﻀﺎﯼ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﮔﺬﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ، ﺭﻭﺯﯼ ﻭﺿﻊ ﻣﺎ ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭﮔﺮﯼ ﺑﻪ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺑﺮﻭﯾﻢ .
آیا ﺩﺭ ﭼﻨﺎﻥ ﻭﺿﻌﯿﺘﯽ - ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﮑﻨﺪ ﻫﺮﮔﺰ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﺎﯾﺪ - ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻠﻤﻪ "ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ" ، ﻧﺎﺳﺰﺍ ﺗﻠﻘﯽ ﺷﻮﺩ ﯾﺎ ﺍﻓﻐﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺭﻭﯾﮑﺮﺩﯼ ﻧﮋﺍﺩﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ، ﺧﻮﺩ ﺭﺍﺑﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻫﺎ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ؟ !
ﺗﺄﺳﻒ ﺑﺎﺭ ﺗﺮ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮋﺍﺩ ﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﻻﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﯾﺸﻪ ﺩﻭﺍﻧﺪﻩ، ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﺑﻪ ﻫﻤﻮﻃﻨﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﻫﺴﺖ .
ﺷﯿﻮﻉ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﮎ ﻫﺎﯼ ﺍﻫﺎﻧﺖ ﺑﺎﺭ ﻭ ﺑﺎ ﻣﻨﺸﺄ ﻧﮋﺍﺩﯼ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮﺩﻡ "ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ" ﻭﻟﯽ ﺁﯾﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ
ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺧﯽ، ﻗﻮﻡ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺮ ﻗﻮﻡ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺭﺟﺢ ﺍﺳﺖ؟ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﺯﺍﻭﯾﻪ ﺩﯾﺪ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﻭ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺁﻧﺎﻥ ، ﻭﻟﻮ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﻭ ﺷﻮﺧﯽ،
ﺍﺳﺘﻤﺮﺍﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﮋﺍﺩﯼ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻋﺮﺍﺏ ﻭ ﺍﻓﻐﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﺭﻭﺍﺝ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻫﻢ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮ.
*ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺳﻤﯽ ﻣﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺻﺪﺍ ﻭ ﺳﯿﻤﺎ ، ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﻣﺘﻬﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﮋﺍﺩ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺳﯿﺎﻩ ﭘﻮﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺳﺮﺥ ﭘﻮﺳﺘﺎﻥ، ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻧﮋﺍﺩ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺁﻥ
ﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﺩ.
البته نژاد پزستی به خاطر رنگ پوست در ایران وجود دارد .
ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﻧﻈﺎﻡ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻧﮋﺍﺩ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻭ ﻋﻮﺍﻗﺐ ﺁﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻔﺮﺕ ﭘﺮﺍﮐﻨﯽ ﻭ ﻧﺎﺍﻣﻨﯽ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ !
*در شرایط فعلی با اختلاف نژاد پرست ترین ملت دنیا هستیم.
سیامک پور اسد
