✍️ لجاجت ما انسان ها!
بچه ها خوب را از بد تشخیص نمیدهند به عنوان مثال کودکی که اصرار دارد دست به بخاری بزند اما والدین حتی اگر بچه گریه و زاری کند نمیگزارند او به سمت بخاری برود.
یا خوردن قند و شیرینی زیاد برای کودک مضر است و والدین اجازه نمیدهند بچه در خوردن آن زیاده روی کند اما بچه این را نمیداند و گمان میکند پدر و مادرش او را دوست ندارند در صورتی که این کارها به خاطر خود اوست.
ما انسان ها مانند بچه ها خیر و صلاح خودمان را نمیدانیم و به گمان خودمان راه خوشبختی و عاقبت به خیری خود را یافته ایم و اگر خلاف آن اتفاق بیفتد نق زدن هایمان شروع میشود.
در صورتی که خدا صلاح کارمان را میداند و گاهی اوقات نرسیدن به یک خواسته و یک اتفاق به ظاهر بد؛ باطن خوبی دارد و یک تلنگر از سمت خداست.
